سعید قطب الدین راوندی(ره)

سعید قطب الدین راوندی(ره)

سعید بن هبته الله بن حسن راوندی که لقبش قطب الدین ولی مشهور به «قطب راوندی» بوده است. یکی از دانشمندان نامی دوره خود می باشد او از یک خانواده دانشمند دیده بر جهان گشود.

وی بیش از چهل کتاب درباره دین و فقه نوشته که از جمله آنها می توان «آیات الاحکام» «خلاصه التفاسیر» را نام برد. قطب الدین راوندی ذوق شاعری هم داشته ولی همه منظومه های خود را به عربی سروده است. کتاب الخرائج و الجرائح، قصص الانبیاء، شرح النهایه در ده جلد، نهیه النهایه، بیان الانفرادات، تهافت الفلاسفه، زهر المباحثه از دیگر آثار اوست.

دو پسر او «عماد الدین ابوالفرج علی بن سعید» و «ظهیرالدین ابوالفضل محمد بن سعید» نیز از دانشمندان بنام آن زمان در فقه بوده اند. قطب راوندی روز چهارشنبه چهاردهم ماه شوال سال 573 هجری در شهر قم دیده از جهان فرو بست و در صحن بزرگ حضرت معصومه(ع)بخاک سپرده شد.آرامگاه او هنوز هم زیارتگاه عام و خاص است.