آیت الله العظمی علوی بروجردی(ره) (وفات 1362 هـ . ق)

آیت الله العظمی علوی بروجردی(ره) (وفات 1362 هـ . ق)

 آیت الله العظمی علوی بروجردی(ره) از سادات موسوی در حدود سال 1272 هـ . ق در کاشان دیده به جهان هستی گشود. پدرش حاج سیّد ابراهیم از تجّار معروف کاشان در روزگار خود بود.

آیت الله العظمی علوی بروجردی(ره) در طول مراحل تحصیل از محضر بزرگانی چون: حاج ملاّ محمّد نراقی  وعلامه ملاّ حبیب الله شریف بهره مند شد. وی پس از فراغت از تحصیل به امور مذهبی و رفع مشکلات مردم اشتعال داشت و علاوه بر آن به تألیف و تدریس نیز می پرداخت و پس از درگذشت ملاّ حبیب الله، مرجعیّت در کاشان به وی رسید.

آیت الله العظمی علوی بروجردی(ره) چون در باغ منزل خود- محلّة سلطان امیر احمد- به اقامة نماز جماعت می پرداخت در بین مردم به آسیّد محمّد باغ شهرت یافته بود.

سرانجام معظّم له به تاریخ یکشنبه 17 شوّال 1362 برابر با 24 مهر 1322 هـ . ش بدرود زندگی گفت و پس از تشییع باشکوهی، آیت الله العظمی سیّد محمّدحسین رضوی(ره) بر جنازة وی نماز گزارد و در مقبرة حاج حسین توکّل واقع در مزار فیض مدفون گردید. آثار وی:

1- الفیه در علم نحو

2- الفیه در علم بلاغت (معانی و بیان)

3- مراثی العاشوریّه

4- حاشیه بر کفایة الاصول

5- حاشیه بر ریاض المسائل

6- حاشیه بر رسالة وسیلة الاخوان ملاّ حبیب الله

7- حاشیه بر رسالة ذخیرة العباد آخوند خراسانی

8- حاشیه بر مکاسب

9- منظومه در فقه