کمال الملک (وفات 1359 هـ .ق)

کمال الملک (وفات 1359 هـ .ق)

 محمّدخان غفاری ملقّب به کمال الملک از چهره های درخشان هنر نقّاشی در قرن اخیر است، وی فرزند میرزا بزرگ و مریم شیبانی  برادر زادة صنیع الملک است به سال 1275 هـ . ق در روستای کلّة کاشان چشم به جهان گشود.

غفاری تحصیلات خود را در مدرسة دارالفنون تهران به پایان رسانید و هنر او موجب شد که مورد توجّه ناصر الدّین شاه واقع گردد و عنوان «نقّاش باشی حضور همایونی» بگیرد. نقّاش باشی در کاخ گلستان به کار نقّاشی می پرداخت و تابلوهای معروف تالار آیینه، تکیة دولت و تصویر ناصر الدّین شاه از آثار این دورة اوست.

محمّدخان در سال 1311 هـ . ق لقب «کمال الملکی» یافت و بعد از قتل ناصرالدّین شاه همچنان مقام خود را در دستگاه مظفرالدّین شاه حفظ کرد و مقامی والا داشت.

کمال الملک در سال 1315 هـ . ق برای تکمیل هنر خود عازم اروپا شد و مدّتی در آن دیار به سر برد. مسافرت به اروپا و آشنایی کمال الملک با آثار نقّاشان بزرگ آن سرزمین تأثیر بسیاری در هنر او گذاشت و جانی تازه به نقّاشیهای او داد.

در سال 1329 هـ . ق مدرسة صنایع مستظرفه تأسیس و ریاست آن به کمال الملک واگذار شد.

کمال الملک در اواخر عمر در حسین آباد نیشابور سکونت اختیار کرد. سرانجام این نقّاش بزرگ در 13 رجب 1359 هـ . ق برابر با 27 مرداد 1319 بدرود زندگی گفت و در نیشابور به خاک سپرده شد.

* برخی از تابلوهای وی:

تالار آیینه - دورنمایی از اطراف تهران - تکیة دولت - تصویر وثوق الدّوله - حوضخانة کاخ صاحبقرانیه - حوضخانة قصر گلستان - میدان کربلای معلاّ - فالگیر یهودی - زرگر بغدادی و ...