دلنوشته ای در وصف مقام والای معلم؛ به قلم دکتر مریم نوابی عضو هیات علمی الهیات و معارف اسلامی
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "بخشنده ترین شما پس از من کسی است که دانشی بیاموزد، آن گاه دانش خود را بپراکند."
تکریم و نکوداشت مقام معلم، تجلیل از شرافت انسانی است. در شرافت و مرتبت آن همین بس که خداوند متعال با بیان" الذی علّم بالقلم"، آن نام مقدس را به خود نسبت می دهد و بهترین بندگان برگزیده خودرا در کسوت معلمی می پسندد. در پرتو معلمی آن قادر متعال آموختیم معلمی هنر است، هنر عشق ورزیدن. هنری که با عشق شروع می شود و با عشق به پایان می رسد. همان عشقی که ابتدای آن جلوه گری حسن روی معشوق و حیات بخشیدن به موجودات است و نهایت آن سکنی گزیدن در قلب انسان. حقیقتا معلم عجب شگفتی است: عاشقانه می آفریند، حیات می بخشد و سرانجام عاشق می کند. در پرتو همین عشق ازلی، معشوق آموخت به انسان آن چه نمی دانست: " علّم الإنسان ما لم یعلم" و اینگونه عشق را با تعلیم همراه کرد.
در عالم هستی پس از خداوند سبحان، انبیاء لایق این کسوت والا شدند. چرا که در میدان عاشقی، گوی عشق را ربودند و خود را شایسته این نام و نشان کردند. آن ها عاشق شدند تا معلم بمانند. مولوی در مثنوی به زیبایی این میدان را در داستان مشقت های موسی (ع) در دنبال کردن گوسفندی که از گله جدا شد و در بیابان سرگردان بود به تصویر می کشد. شفقت موسی بر گوسفندش حجتی گردید بر مهر نبوت او و چه شگفت انگیز است راز چوپانی انبیاء پیش از تعلیم خلق:
گوسفندی از کلیم الله گریخت پای موسی آبله شد نعل ریخت
در پی او تا به شب در جستجو وان رمه غایب شده از چشم او
گوسفند از ماندگی شد سست و ماند پس کلیم الله گرد از وی فشاند
کف همی مالید بر پشت و سرش می نواخت از مهر همچون مادرش
نیم ذره طیرگی و خشم نی غیر مهر و رحم و آب چشم نی
گفت گیرم بر منت رحمی نبود طبع تو بر تو چرا استم نمود
با ملائک گفت یزدان آن زمان که نبوت را همی زیبد فلان
معلمی شغل نیست، معلمی عاشقی است. معلمی عرصه از خودگذشتن و خودساختن است و از این روست که مولای متقیان حضرت علی (ع) می فرماید:"معلم و مودب خویشتن بیش از معلم و مودب دیگران شایسته احترام و تکریم است." چه با شکوه است نام معلم. او که می سوزد تا بسازد، از خود می میرد تا حیات و بالندگی بخشد. حقیقتا شایسته است جهان سر تعظیم فرود آورد در برابر کسانی که عارفانه جامه مقدس معلمی را به تن کردند و عاشقانه همسفر جویندگان دانش وحقیقت شدند.
شرافت جهان به ارزش نام والای توست. این مقام مبارک بادت.
مریم نوابی.